Data publikacji:

Domowe sposoby na gronkowca na skórze

Gronkowiec skórny to powszechnie występująca bakteria na skórze, błonach śluzowych, w tkance podskórnej itd. W normalnych warunkach bakteria ta nie stanowi zagrożenia, jednak w niektórych przypadkach może prowadzić do poważniejszych powikłań. Czym jest zatem gronkowiec? Kiedy staje się niebezpieczny dla zdrowia? Jak go wyleczyć? Przedstawiamy wszystko, co musisz wiedzieć o gronkowcu skórnym.
domowe sposoby na gronkowca na skórze

Czym jest gronkowiec?

Gronkowiec jest powszechną bakterią występującą na skórze, w nosie, jamie ustnej i drogach moczowo-płciowych. Jest częścią naturalnej ludzkiej flory, dlatego nie stanowi większych problemów u zdrowego człowieka, jednak w przypadku upośledzenia układu odpornościowego może mieć poważniejsze skutki, takie jak problemy ze zdrowiem skóry, zatrucia pokarmowe, stany zapalne itp. Co jednak może wywołać daną infekcję? Czynnikami sprzyjającymi rozwój bakterii są brudne ręce, przeterminowana żywość bądź nieprawidłowo mrożone produkty spożywcze.
Gronkowce występują w postaci niewielkich kulek połączonych ze sobą, przypominając grona, skąd wzięła się ich nazwa. W zależności od rodzaju bakterii przybierają różną barwę, jednak najpopularniejszą kolonią bakterii jest gronkowiec złocisty o żółtej barwie. Gronkowce podzielone zostały również na bezpieczniejszą formę – koagulazoujemne oraz koagulazododatnie, które są bardziej szkodliwe ze względu na wytwarzanie na ich powierzchni osłonki zabezpieczającej po styczności z krwią.

Jak może dojść do zakażenia gronkowcem skórnym?

Gronkowiec jest bakterią, która bardzo szybko się rozprzestrzenia. Może osiadać na skórze, w obrębie błon śluzowych, jednak przenieść się do wnętrza organizmu może w przypadku nawet niewielkiej rany i spowodować poważne zapalenie. Gronkowcem można zarazić się poprzez kontakt z nosicielem, styczność z zakażonymi przedmiotami, spożywanie zakażonych produktów spożywczych itp. Łatwo przenosi się drogą kropelkową, pokarmową oraz poprzez wymianę płynów ustrojowych. Najczęstszą metodą przenoszenia się bakterii są brudne ręce, przeterminowana lub źle przechowywana żywność. Jednak najbardziej podatne na zakażenia są osoby z obniżoną odpornością, czyli zazwyczaj ludzie chorzy, osoby starsze i dzieci.

Jakie są objawy zakażenia gronkowcem?

Zakażenie gronkowcem może objawiać się na różne sposoby. W zależności od lokalizacji bakterii oraz ciężkości infekcji przybierają one inne formy. Ich najłagodniejsza forma może obejmować drobne problemy skórne, np. pryszcze, jęczmienie, ropnie, wykwity skórne lub czyraki. Dodatkowo skóra może być wrażliwa, opuchnięta, zaczerwieniona i bolesna. Z powstałych krost na skórze może wydzielać się nieprzyjemna ropa, a z czasem przekształcić się w spory liszajec. Poważniejsze formy bakterii rozwijające się wraz z obniżeniem funkcjonalności układu immunologicznego mogą atakować głębsze warstwy organizmu, np. kości i szpik. Wtedy objawy mogą być podobne jak podczas przeziębienia czy grypy, czyli może pojawić się gorączka, zmęczenie, dreszcze, obrzęk i dolegliwości bólowe kości oraz mięśni. Gronkowiec może także zaatakować płuca, powodując zapalenie płuc, a tym samym objawiać się chronicznym kaszlem, gorączką, dreszczami i ogólnym osłabieniem organizmu, które utrzymują się przez dłuższy czas. Z kolei bakteria atakująca układ pokarmowy może wiązać się z zatruciem i powodować wymioty oraz biegunkę. Najpoważniejszą chorobą wywołaną gronkowcem jest zespół wstrząsu toksycznego, który może być bezpośrednim zagrożeniem życia. Objawia się wysoką gorączką, znacznym obniżeniem ciśnienia, wymiotami, biegunką i wysypką. Brak wykrycia gronkowca w organizmie może mieć tragiczne skutki dla zdrowia, zwłaszcza że większość objawów wskazuje na grypę, a nie na poważne zatrucie bakterią.

Jak leczyć gronkowca domowymi sposobami?

Wyleczenie gronkowca skórnego nie jest łatwe ze względu na jego odporność na różne leki. W dużej mierze wpływ na leczenie ma rodzaj i ciężkość infekcji. Dlatego odpowiednie leczenie musi wprowadzić lekarz, bo dokładnym przebadaniu pacjenta. Jednak w przypadku lżejszej odmiany gronkowca skórnego można wprowadzić domowe sposoby leczenia, będące uzupełnieniem specjalistycznej kuracji. Należą do nich:
  • okłady z ciepłej wody, które pomagają oczyścić rany z powstałej ropy;
  • okłady z octu jabłkowego pobudzają wydalanie toksyn ze skóry, mają działanie przeciwzapalne, a dodatkowo wygładzają i uelastyczniają skórę;
  • okłady z kurkumy działają złuszczająco, biorą udział w procesach odnowy skóry oraz mają właściwości kojące podrażnienia skóry;
  • okłady z drzewa herbacianego mają działanie przeciwzapalne i bakteriobójcze;
  • okłady z miodu manuka ukoją swędzenie skóry i zmniejszą stany zapalne;
  • płukanki z soli pozwolą na oczyszczenie nosa i gardła z osadzających się w nich bakteriach;
  • herbata z dziurawca hamuje rozwój gronkowca wewnątrz organizmu;
  • olejek lawendowy rozpylony w domu lub w formie inhalacji działa zabójczo dla drobnoustrojów.
  • W celu uniknięcia zakażenia gronkowcem, jak i po zakażeniu, niezwykle ważna jest odporność organizmu. Zdrowy, silny organizm staje się odporny na daną bakterię, dlatego należy dążyć do uzyskania wzmocnienia układu immunologicznego. W tym celu niezwykle ważna jest higiena, aktywność fizyczna oraz zbilansowana dieta. Nie należy również zapominać o odpowiedniej ilości snu, odpoczynku, a także unikaniu różnego rodzaju używek, a w tym alkoholu i papierosów.
    Zdjęcie: Envato Elements
    Autor: Dominika Mańka